Lina stalowa lotnicza to wyspecjalizowany element mechaniczny o wysokich parametrach, przeznaczony wyłącznie do użytku w lotnictwie.
Bardzo wysoka wytrzymałość i ultralekka waga: Wykonany jest z wysokiej jakości stali stopowej (takiej jak stal nierdzewna AISI 302/304 lub specjalnie obrobiona cieplnie stal węglowa). Ten rodzaj stali ma wytrzymałość na rozciąganie w zakresie od 1800 do 2200 megapaskali – wytrzymałość wystarczającą do wytrzymania obciążeń krytycznych (takich jak sterowanie klapami skrzydeł lub podwoziem), ale przy wadze na tyle małej, aby nie zwiększać niepotrzebnego ciężaru samolotu.
Wyjątkowa odporność na zmęczenie: Samoloty poddawane są setkom lub tysiącom operacji podczas startu, lądowania i regulacji urządzeń sterujących. Spiralna struktura tej liny (drut nawojowy + splotki liny) została zoptymalizowana pod kątem pochłaniania wibracji i powtarzających się naprężeń, dzięki czemu jest mniej prawdopodobne, że pęknie lub osłabi się podczas długotrwałego użytkowania.
Odporność na korozję i chemikalia: Większość wersji posiada powłokę ochronną – albo ocynkowaną (w celu podstawowej ochrony przed rdzą), albo specjalną warstwą polimerową. Chroni to linę przed wilgocią, mgłą solną (w przypadku komercyjnych samolotów pasażerskich) i pozostałościami paliwa/oleju, zapobiegając rdzy i zniszczeniu materiału.
Dokładność i konsystencja: Każda partia produktów poddawana jest testom na tolerancję średnicy (zwykle w granicach ±0,02 milimetra), elastyczność i wytrzymałość na zerwanie. Nawet drobne wady (np. przerwany przewód) mogą skutkować odrzuceniem – normy lotnicze (np. SAE, ISO 4344) nie tolerują żadnych błędów.
Lina stalowa samolotu może regulować klapy/listwy skrzydeł (w celu zwiększenia siły nośnej podczas startu i lądowania), sterować sterem (w przypadku skrętów w lewo lub w prawo) lub poruszać windą (do wspinaczki lub nurkowania).
Mocowanie ładunku w luku bagażowym statku powietrznego (aby zapobiec przemieszczaniu się paczek na skutek turbulencji powietrza), podnoszenie podzespołów podczas konserwacji statku powietrznego (np. demontaż silnika) lub uruchamianie systemów awaryjnych (np. wypuszczanie awaryjnego podwozia).